martes, 27 de diciembre de 2011

27 de Diciembre de 2011

Buenas. Para tener valor en la vida lo primero que hay que hacer es creer en uno mismo o eso dicen. Yo creo que ya no creo en mi misma. Deje de creerlo hace ya 15 años. Por ese motivo creo que en la vida no me a ido muy bien. Si hay que ser fuertes y seguir para adelante, pero yo he perdido esa fortaleza. Ya no tengo nada que me haga fuerte y tirar para adelante. Me siento como si todo me saliera mal. Parece que cada vez va todo a peor. Realmente este es el lugar donde puedo plantar mis sentimientos. ¿Quién lo ve? Gente que a decidido seguirme, gente que no conozco y que por error entra en este blog para saber de que va y ya no vuelve a entrar. Esa gente son los que me hacen seguir escribiendo en este blog. Solo hay dos cosas en esta vida a día de hoy que me hacen seguir adelante. Una de ellas jamás la tendre aunque siempre me haga sentir bien y me arranque una sonrisa cada día, incluso cuando no coincidimos y la otra cosa es otro blog que comparto junto con dos amigas. Me hace sentir muy bien porque a cada segundo pienso en un nuevo capitulo para ese blog. Sobre todo me hace sentir ilusionada cuando voy a la cama porque puedo imaginarme la historia que contamos. Es lo único que me hace sentir bien. Hay más cosas en la vida por lo que lucho, pero sobre todo esas dos cosas son las que me arrancán una sonrisa a escondidas. Sinceramente me siento un bicho raro. Siento que no estoy en el lugar que me corresponde. No se si encontrare ese otro lugar en el que me sentiré agusto pero espero encontrarlo muy pronto. Hay gente que me anima y eso me hace sentir bien. Cuando estoy triste o de bajón intentan averiguar lo que me sucede, pero yo no quiero que se preocupen. No quiero estropear los días a nadie. Quiero que la gente sea feliz y si por ello tengo que apartarme eso hare. Como bien he dicho antes, me siento un bicho raro fuera de lugar. Ese otro lugar espero encontrarlo lo más rápido posible para que mi vida coja un poco de sentido. Gracias por dejarme expresar lo que siento en este pequeño lugar. Gracias a toda la gente que entrais aunque la mayoria sea por casualidad. Gracias de todo corazón. Espero que cada uno de vosotr@s encuentre su lugar lo antes posible y viva lo mejor que pueda. Hay que vivir cada segundo de esta vida que parece más bien un sueño del cual debemos despertar y seguir en otro lugar. Este bicho raro se despide esta noche. Que tengan unos felices sueños y disfruten de estas fechas. Gracias a tod@s. Buenas noches. Adiós.

viernes, 23 de diciembre de 2011

EDWARD CULLEN Y CARLISLE CULLEN





Buenas noches. Se que dije que no actualizaria mi blog hasta no ser 2012 pero al ver estos dos hombres no me puedo resistir. Pero del que mas enamora estoy es de Edward Cullen (Robert Pattinson). Es un bellezon de hombre, pero para madurito... no podemos descartar a nuestro preciado doctor Carlisle Cullen (Peter Facinelli). Una seguidora mia apreciara lo dicho por el doctor. Ella lo adora. Es una gozada el tener dos hombres asi. Si las fotos son de la boda. Hay que reconocr que estan muy buenos de ese modo. También he de decir que vestidos de calle o normales estan para babear. Que quieren que les diga más??? Ustedes saben de buena mano que estan muy buenos la verdad. Si les gusta la familia Cullen les puedo ofrecer una direccion en la cual han creado tres mujeres un blog con la historia a su manera pero con la familia Cullen y Salvatore (cronicas vampiricas) si desean podran saborear una historia creada por estas tres fans. No les defraudaran en absoluto. Buenas noches y felices fiestas y año nuevo 2012. Adiós.
El blog del cual os he hablado hay arriba es el siguiente: http://crepusculofanfic.blogspot.com/

disfrutenlo!!!!!!!!!!!!!!!!

lunes, 5 de diciembre de 2011

5 de Diciembre de 2011

Hola a todos. estamos a 19 días de navidades y de que acabe el año. Toda la gente esta sulfurada en comprar mas cosas para decorar las casas. Hay que comprar los regalos, la cena, la comida y muchas cosas mas. Hay gente que hasta compra ropa para esa ocasion. Dicen que estamos en crisis pero en estas fechas creo que nadie esta en crisis. También hay que pedir un deseo para el año nuevo y todo lo que cada año se hace a lo que llamamos ritual. Hay que comerse las 12 uvas para empezar el año con buen pie. Yo no se si eso sera cierto. Hay personas que no pueden comer las uvas y las doce campanadas las pasan con lacasitos, gominolas o cualquier otra cosa. ¿Todo esto se hace porque se cree en ello o para sacar el dinero?Espero que sea por tradicion porque sino todo el mundo perderiamo esperanza en estas fechas. Estas fechas reunen a la familia como en los cumpleaños. Parece ser reuniones familiares que nos tienen a todos atrapados para reunirnos aunque no podamos. Necesito que alguien me explique para que se inventaron las navidades. Si el nacimiento de jesus, pero hay algo mas? Bueno pues lo que me queda es felicitarles desde hoy las navidades porque yo este mes estare sin pasarme a dejarles nada hasta enero a no ser que algo interesante me ocurra. Aprovechen la ocasion de pasar las navidades con la gente que quieren tanto como puede ser la familia como los amig@s las parejas en fin la gente a la que quieren. Felices fiestas y prospero año nuevo para todo el mundo. Agur. Adiós.

viernes, 25 de noviembre de 2011

25 de Noviembre de 2011

Buenas tardes porque mañana no es que haya tenido jaja. Hoy a sido un gran día. He visitado al mejor equipo para mi gusto. El equipo del que hablo es de futbol. Para muchos no sera el mejor pero para mi son una historia y el mejor por no tener extranjeros como tienen otros equipos. Del equipo que hablo solo usan canteranos. Este equipo son unos leones, es el ATHLETIC CLUB BILBAO. Tiene unos jugadores que quitan el hipo y no solo por como juegan sino por lo bien que huelen por sus perfumes y porque la mayoria son muy majos. Si habran estado sufriendo porque an estado en el descenso pero sin bajar. Estamos teniendo muy buenos entrenadores como Caparros y ahora mismo Marcelo Bielsa. Son buena gente y estan manteniendo al Athletic en la zona UEFA. Yo adoro a los jugadores que se esfuerzan y a los entrenadores que apuestan por este gran equipo. No se que mas puedo decir de ellos. Lo único que puedo decir es que tienen el gran campo llamado San Mames y unos campos de entrenamiento como es Lezama. Solo me queda decir Aaaaaaaaaaathletic ieup!!!!!!! Algún día llegaremos a ser los primeros. ANIMO LEONES QUE SOY LOS MEJORES QUE EL BILBAO PUEDE TENER EN SU PUEBLO. A POR ELLOS OEEEEEE!!!!!!!!!!!!

domingo, 30 de octubre de 2011

30 de Octubre de 2011

Nire bizitza ez da izan berdin. 15 urte pasa egin da eta orain 4 hilabete. Ez dut eduki infantziarik eta orain ez dekot neure bizitza ondo eramaten. Uste dut dena txarto egiten dudala. 15 urte pasa denari beti bota diot egin duena ez dela ondo egin eta 4 hilabete daramana ezin diot ezer esan. Min haundia dekot barruan eta ezin dut atara. Lagunei ez diet nahi neuri txarto ikustea baina badakit nahi gabe egiten dudala eta nitaz preokupatzen dira eta hori ez dut nahi. Berak utzi zidanatik, pizka bat lehenago nire bizitza aldatu zen. Nahi dut neure bizitza errekuperatu eta ez dakit nola. Azken kurtsoa ikasi dudana, han dana oso ondo zijoan. Denekin ondo neraman eta orain dana aldatu da. Ez dekot sentzurik. Ez dakit zer egin. Nire bizitza ez da berdina eta ez da izango lehen zen moduaz. Nik bukatuko dudanean dena hobeto joango da baina hori ailegatzen den momentuz ez da izango gauzarik onena. Honela pentsatzen dudan momentutik 4 hilabetetik etortzen da. BAKARRIK UTZI DIDAZUE ETA HORI MINDUTA DAUKAT. EZIN DUT EZER EGIN ZUEGATIK ETA NIRE BIHOTZA OSO BAINA OSO TXARTO DAGO. ALFERRIK DA ZUEKIN AZERRATZEA BADAKIDALAKO EZ ZARETE BERRIZ NEUREKIN EGONGO. NIRE BIHOTZEAN EGONGO ZARETE BAINA EZ GEHIAGO. LEHENENGOTIK GEHIAGO EZAGUTZEA BEHAR NUEN ZORTZI URTE EZ DIRA EZER ETA BIGARRENETIK BEHAR DUT ZURE ABRAZO HANDI BAT ETA HORI INOIZ EDUKIKO DUT. ESKERRAK EMON BEHAR DIZUT ZUK NITAZ AGURRA EMAN ZIDALAKO ETA LEHENENGOA EZ. BARKAIDAZU ZUTAZ EZ FIDATZEAGATIK. BADAKIT BIOK ONDO ZAUDETELA BAINA NEUK EZ NAGO ONDO. BEHAR ZAITUZTEK BIOI. EZ DEKOT GEHIAGORIK EZAN BEHAR BARKARRIK EZ AHAZTEKO NITAZ. DENBORA PASATZEN DA ETA NEUK ERE ITZALTZEN HARI NAIZ. GUZTIOK EGONGO GARA BERRIZ FAMILIA BEZALA. AZKO MAITE ZAITUSTE BIOI. AGUR.

viernes, 28 de octubre de 2011

28 de Octubre de 2011

Buenas noches. Ya era hora que actualizara mi blog jaja. No he escrito nada desde septiembre porque no me a sucedido nada interesante. Vale si las fiestas de Basauri pero que os voy a decir. Sabeis que estoy enamorada de esas fiestas que me apasionan aunque este año no hayan sido las que esperaba que fueran. Bueno la cosas es que no tengo nada que contar ya que mi vida sigue siendo la misma de siempre jaja. Hoy va a ser corto asique para despedirme os dejo unas frases que encontre y me gustaron. Espero que a vosotros también os gusten. Un saludo.

"eres para mi, lo que las palabras
de una poesía tratan de decir,
la música que mi corazón
nunca ha escuchado
No puedo escapar
hasta el aire que respira
me habla de ti...
Te amo
mas alla de todo."

"amar, es arriesgarse a no ser correspondido.
Pero los riesgos deben
ser tomados,
Porque amar es vivir, porque sin amor quizas recibamos
amor:
porque es preferible amar y sufrir,
que sufrir por no haber amado nunca."

"nuestros cuerpos no estan juntos...
pero mi corazón siempre estara
contígo mi amor!!!"

Espero que os gusten. Buenas noches mundo.

lunes, 19 de septiembre de 2011

19 de Septiembre de 2011

Buenas tardes a todos. Tras un tiempo pensando en mis cosas y comiendome la cabeza, he llegado a la conclusión de volver a escribir ya que me hace sentir viva y con ganas de seguir adelante por las personas que quiero y me quieren. Pero este blog se lo devo a dos personas que no lo podrán leer pero yo se que ellos lo leen jaja. Si se que es algo extraño lo que he dicho pero se entiende o lo entenderan la gente que me conoce.
Hoy me gustaria deleitaros con dos canciones. La primera es una canción que le gusta a muchísima gente. El titulo de dicha canción es LLUEVE de nuestro gran cantante Melendi. La otra canción de la cual os deleito es la de OYEME de otra gran cantante pero igual para muchos menos escuchada, la cantante es Mónica Naranjo. Yo sigo a esta cantante porque a mi madre la gusta muchísimo. Mi vida no a cambiado nada en casi el mes que llevo sin escribiros asique aqui os dejo las letras de las dos canciones que espero que disfruteis muchísimo como me encanta a mi. Gracias, y que sigais leyendo mi blog al igual que intentare modificarlo todos los días. Un saludo. Agur.

LLUEVE (melendi)

hoy me he levantado y el dolor
me ha apretao los dientes
por el pasillo me olía a café
pero de repente
he caído en la cuenta de que no estás tú
me volví a la cama y apagué la luz

empezó pidiendo tiempo
y el espacio que quería
era casi exterior
ya sé que esto es ley de vida

llueve, llueve
y como siempre
no a gusto de todos
llueve, llueve
y mientras nos mojamos como tontos
llueve, llueve
y en un simple charco a veces
nos ahogamos

hoy me he vuelto a despertar sin ti
puedo acostumbrarme
lo que peor llevo es el olor
que en mi alma dejaste
eres la flor más bonita de un jardín
lleno de maleza y ortigas sin ti

llueve, llueve
y como siempre
no a gusto de todos
llueve, llueve
y mientras nos mojamos como tontos
llueve, llueve
y en un simple charco a veces
nos ahogamos

si soy cariñoso dices que te agobio
si me alejo un poco, que paso de ti
si te hago un regalo dices que te compro
y si no lo hago tengo algo por ahí

si miro a una chica
te pones de morros
y sino me dices deja de fingir
el caso es que nunca sea a gusto de todos
siempre...

llueve, llueve
y como siempre
no a gusto de todos
llueve, llueve
y mientras nos mojamos como tontos
llueve, llueve
y en un simple charco a veces nos ahogamos.

OYEME (mónica naranjo)

Mirando al cielo buscando
a un amigo pasado
que se marcho sin aviso
se lo llevo el destino.

Que cortas eran las horas
cuando el estaba a mi lado
y ahora se hacen eternas
su corazón se ha dormido.

No me digas porfavor
que no vuelvo a verte,
pues para mí
la vida no es vida
si tu no estas junto a mi.
Oyeme!

Recuerdo aquellos momentos
que tan felices pasamos,
en lo que tu me decías
ya juntos toda la vida.

Maldita sea la gracia
es muy injusta la vida!
ahora sola me quedo yo
sin rumbo y sin tus caricias.

No me digas por favor
que no vuelvo a verte,
pues para mi,
la vida no es vida
si tu no estas junto a mi.

Uh, uh, uh, oyeme!
uh, uh, uh, oyeme!

Pues para mi
la vida no es vida
si tu no estas junto a mi.
Oyeme.

No me digas por favor
que no vuelvo a verte,
pues para mi
la vida no es vida
si tu no e esta junto a mi (se repite).
Oyeme!

Uh, uh, uh, oyeme!
uh, uh, uh, oyeme!...

martes, 30 de agosto de 2011

30 de agosto de 2011

Bueno después de dejar abandonado este mágnifico sitio en el cual una persona deja todo lo que cree conveniente vuelvo para dejar temas bonitos en este caso jaj. El 28 de agosto acabaron unas fiestas bonitas que son las de Bilbao (Bizkaia). Empezaron muy bien pero acabaron increiblemente mejor. Tuvimos suerte de tener a unos cantantes impresionantes, pero me quedo con el último fin de semana. Las fiestas de Bilbao comenzaron con la actuación de Sergio Dalma en abandoibarra que estuvo muy bien y en botika vieja tuvimos a un grupo flamencno llamado Medina Azahara el cual no tuve ocasión de ver. Por lo que comentaron de este último grupo que estuvo también muy bien. Después pude disfrutar de las canciones de un artista que me encanta Dani Martín. Se emocionó al igual que me emocionó a mi. Sobre todo con esa canción que llega al alma de cualquier persona que haya perdido a alguien amado. Esa canción cuyo nombre o titulo es "mi lamento" (la cual ofrezco para que escucheis con gran atención). Ese mismo día en abandoibarra tuvimos a otra artista cuyo nombre es Malu.
Ella hizo un gran conciertazo por lo que me han podido contar. Iba muy roquera y muy guapa vestida. Todos estuvieron muy bien pero del que no me esperaba tal actuación como la que vi y me quedo muy marcada de lo bien que lo hizo fue de un querido artista y sus canciones que todos conocemos Melendi.
Arraso en botika vieja ya que llego a ver mas de 10.000 personas. Toda la zona de Deusto estuvo abarrotado de la gente que habia. No cabia ni un alfiler de toda la gente que se pudo concentrar. Llegaban hasta el puente Euskalduna. Por lo que se es al cantante que mas gente fue a ver en concierto. Ademas puedo decir que nos hizo esperar unos minutos mas de lo que estaba programado, pero la espera fue muy bien llevada para la gran actuación que nos hizo.
Yo me quede con ganas de mas pero espero que para el próximo año volvamos a disfrutar de grupos de música o aunque sean en solitario de tan grandes artistas. Este año puedo decir que he pasado mucho tiempo en las fiestas y eso que no son de mi agrado. Los fuegos artificiales que nos han traido este año han estado muy bien los de competición y los de exibición no se quedaban atrás pero les faltaba algo y no se decir el que podía ser pero estuvo muy bien.
Cada año parece ser que van mejorando. Espero que el año que viene esten igual de bien o mejor aunque ahora hay que esperar con muchisimas ganas las de Basauri.
Por hoy me despido con una gran felicidad. Eskerrik asko denoi (gracias a todos). Agur.

domingo, 14 de agosto de 2011

14 de Agosto de 2011

Buenas tardes. Después de un tiempo que he dejado esto aparcado vuelvo a desahogarme. Ayer sábado me lo pase genial. No pense que volviera a sentirme tan bien como me sentí ayer. Cenando salió temas increiblemente extraños para una cena pero fue muy dibertido. se me paso el tiempo volado. Entre que si te pica un escorpión o muerdes un escorpión y te haces inmune a su veneno o ponzonia jaja.
Aunque yo pagaría un kebak a la persona que me traiga una sandia cuadrada, una calabaza en una tienda enredada y un pepino con forma de U. Me reiría un montón si lo viera ya que en vida lo he visto aunque sea con una foto pero nada de photosoph. Sería algo que me gustaría ver y reirme recordando de nuevo la cena.
Por otra parte la noche fue buena también en el metro con temas en los que nos contradeciamos o no sabiamos contestar como por ejemplo de que color son los ojos de la virgen maría. Eso estuvo muy bien. Creo que todos pensamos pero solo una persona supo decir la respuesta jaj.
Después de eso lo bueno fue cuando empezamos con los chistes y recordando capitulos muy dibertidos de series como por ejemplo: los simpson o american dad. Es algo que me hizo muchisima ilusión. No pense que volviera a reirme como este sábado. Espero que la cosa no cambie y siga siendo asi de dibertido con mis amigos que les quiero un montón. Y los chistes que contamos fue para partirse jaja.
Bueno esta vez os dejo con un chiste que ayer nos contarón y me reí ya que fue el primero que recordar de los que se contaron.

"Cual es el colmo de un astronauta
No tener espacio"

Yo no tengo idea de contar chistes y por eso no se reiria nadie pero la gente que tiene gracia pues te ries con ellos jaja.
Bueno hasta mi próxima publicación. Me despido con una gran alegría. Agur.

domingo, 31 de julio de 2011

31 de Julio de 2011

Buenas noches al lugar de desahogo. Por prohible que parezca no estoy de humor. Hoy me levante con buenas ganas. Seguí el día aun mucho mejor, pero al llegar las 5 se empezó a joder la cosa. Pero bueno eso es lo de menos. Hoy quiero hablar de la palabra prohibir. Si lo buscamos en un diccionario encontramos esto:
-Prohibir v. tr. Imponer quien tiene autoridad para ello que no se haga cierta cosa. Ejemplo: en los hospitales se prohíbe fumar.(Esto si se puede llamar como bien dice el diccionario prohibir).
Bien y si buscamos en un diccionario la palabra preocupar, ¿qué encontrariamos?. Pues lo siguiente:
- Preocupar: Intranquilizar; tener en la mente algo que llena de temor o ansiedad. (preocupar).
Bien y si yo digera la siguiente frase con que definición se prodía considerar: prohibir o preocupar. La frase de la cual hablo es:"si yo veo a una persona mal y me siento identificada y me pongo yo también mal por verlo de ese modo".
En mi punto de vista yo creo que no se debería prohibir el tener esa reacción si esa persona hiciera lo mismo al contra. En todo caso sería preocupación por dicha persona. Si se le tiene cariño y se le ve mal a esa persona, debería de dejarlo que esa persona se ponga de ese modo si es lo que cree conveniente y no prohibirle. Si no se puede cambiar la cara por cualquier modo se intetaria sonreir un poco para que no le rayaran o lo que fuera. Y no te prohibo que estes así.
En esta vida creo que bastantes prohibiciones me han dado. Y ya he salido un poco hasta las narices, pero de momento parece que no escarmiento. Espero que con bastantes palos en esta vida aprenda ya de una vez. Me cayare todo lo que pienso y se acabo. No volvere a meterme en la vida de nadie. Siento que estos dos últimos sean negativos. Como todas las noches me despido con gran felicidad de poder desahogarme. Un saludo y buenas noches.

30 Julio 2011

Buenas noches. Aunque veais que es 31 de Julio escribi el boceto la noche del 30 al 31 a las 2:23h. Escribi este boceto tras un día que no se puede decir que lo vaya a recordar con gratitud. Si realmente se que pasa lo que paso no hubiera salido ni aunque me pagaran. Si posiblemente yo estuviera convenciendo a un amigo para que saliera, pero si lo hacia era por su bien.
Con esto quiero decir que me he dado cuenta que no sirvo como amiga. Realmente jodo las cosas e incluso creo que puedo llegar a estropear amistades. Se que como amiga la he liado y llego a decir que jodido un sábado. La próxima vez mantendre la boca cerrada que así seguro no lio nada. Consejos tampoco daré, porque creo o puedo afirmar que no son de gran ayuda ya que no sirven de nada. Desde anoche decidí que me mantendria como las estatuas: que ni padecen, ni sienten y permanecen en silencio.
Si tal vez el silencio sea eterno o solo hasta que explote y no se si a bien. Para una amistad que quiero conservar y no me pase como con otras amistades (y puedo decir que es amistad de amigo) que se me terminan jodiendo sin saber porque ni como. Yo pense que esta amistad la mantendria para mucho mas tiempo que las demas, pero veo que empieza a seguir el mismo rumbo. Ese rumbo es la de joderse por querer (mas bien pensar y fallando) ser mejor persona y conservar esa amistad.
Como bien he dicho antes, me mantendre como las estatuas. Cayada y sin dar consejos que lleguen a ser en vano. Sin mas que poder contar, me despido con un buenos días ya que estoy modificando muchas cosas que anoche en caliente no pensaba. Solo me queda pedir perdón por joderle el sábado a esa persona que se que se va a dar por aludido porque lee mi blog. Y que intentare no meter ya mas la pata y si asi fuera recordare las palabras que aquí dejo escritas. Si la lio, cerrare el pico y juro que sera para siempre. Gracias como todas las noches por dejarme desahogarme en este rincón. Un saludo enorme.

martes, 26 de julio de 2011

26 de Julio de 2011

Buenas noches al mi pequeño pero grande espacio y a la gente que me sigue. Son las 23:18 de este día. Hoy me place confesar que hablare de canciones que me llegan al alma. Una de ellas es desde mi cielo (mägo de oz). Si el grupo igual pensais que no puedan hacer canciones que te lleguen al alma pero esta... es una de las que me hacen llorar y recordar los buenos momentos. Otra de las canciones es como quieres que te quiera (rosario flores). Si hay momentos en los que dices, es un poco difícl quererte si no estas aquí pero gusta saberlo, saber que les quieres aunque ya no esten. También quiero hacer honor a la canción oyeme (monica naranjo) ya que se la dedica a su hermano que falleció y con esta canción recuerdo a una persona muy querida y que perdi reciente va hacer casi un mes. De la última canción que voy hablar hoy es la de mi lamento (dani martin) esta es la que últimamente oigo más amenudo. La pongo a que se reproduzca una y otra vez. Podeís creer que soy un poco masoca, pero lo cierto es que de este modo mi corazón se alegra y late con una fuerza sabiendo que intento hacer las cosas como a mi gustaría. Intento ser feliz. Feliz junto a mi familia, amigos y toda la gente que me importa. Gente que no esta o que a compartido parte de mi vida junto a mi aunque el destino nos separara pronto, tarde o cuando menos lo esperaba. Por eso hoy dedico mi blog a esas dos maravillosas personas que estuvieron en mi vida una de ellas en una corta vida mia y la otra en una joven vida mia. Solo me queda decir a esas dos personas: gracias. Gracias por haber echo que mi vida tenga algo de sentido aunque desde que os perdi dejo de tenerlo. Gracias por las risas y los llantos que haya tenido junto a vosotros. Que os querre para toda la eternidad. Que os llevo en mi corazón. Gracias de verdad. Y sin más detalle me despido como otra noche cualquiera. Gracias. Os quiero.

domingo, 24 de julio de 2011

24 de Julio de 2011

Buenas tardes jaja después de dos días sin hablar vuelvo para contar nuevas cosas. Ayer día 23 de Julio estuve en las fiestas de santa Ana (areeta-las arenas). Empezó la noche con que no sabiamos en donde era y fuimos a la aventura. Nos indicaron que la fiesta estaba a lado de la playa (puerto deportivo de getxo) y realmente alli no habia casi nada por no decir que estaba casi desierto. Nos indicaron que las fiestas eran en las arenas y pusimos rumbo hacia alli. Llegamos al lugar tras preguntar minimo unas tres veces. Habia un concierto, no era de famosos pero al menos teniamos música. No eran modernas pero tampoco antigüas. Habia un poco de todo. Estuvo bien la noche desde ese momento se puede decir. Yo me lo pase genial en ese mismo momento. Mis amigos bailaban, yo no. No se me da bien bailar, y hacer el chorra pues como que no es lo mio. Hoy celebro el cumpleaños de mi hermano. Nos hemos ido a celebrar su cumpleaños a un restaurante en Santander. El pueblo se llama Ogarrio. Esta muy cerca de carranza. El restaurante tiene el nombre de Casa Tomás. Es un pequeño restaurante, pero te dan una comida excelente. Yo recomiendo dos platos: uno de ellos es solomillo con salsa de queso o pimienta y el otro plato es milhojas de foie con rabo de toro y pepino (esto último no lo recuerdo). Son un manjar la verdad. Ambos platos van acompañados de patatas y revuelto de setas. A mi los postres que me gustan de ese lugar son las tartas de queso. Creo que con los manjares que he añadido en mi blog se puede abrir el apetito a cualquiera que sea carnívoro ya que ambos platos son de carne. A antes de que se me olvide no hagais caso de las horas que aparece en cada párrafo que subo ya que mi ordenador anda algo rarito. Me despido por el momento pudiendo subir algo más a la noche. Gracias. Agur.

jueves, 21 de julio de 2011

21 de Julio de 2011

Buenas media tarde-noche jaja ya que son las 19:54 cuando estoy empezando a escribir jaj. Hoy parezca mentira o no porque empiezo riéndome, es un día en que no tengo mucha cosa alegre que contar. Esta tarde he tenido un bajonazo muy grande. Me han desconcentrado de lo que debe o no debe hacer un amig@. Yo pensaba que sabia lo que tenía que hacer. Pensaba que lo que hacia estaba bien, pero me he dado cuenta que de un 100% debo de meter la pata un 70-80%. Tan solo se hacer bien las cosas para tener un 20-30%. Ese porcentaje sera en los momentos en que estoy cayada, quieta o incluso cuando marcho a casa. Cuando me dan este tipo de bajones pienso en "¿qué debe hacer un amig@?, ¿qué significa amig@?". Hay muchas veces que no lo se ni yo misma. Si buscamos en un diccionario el significado de amig@ nos podemos encontrar algo como esto: "La amistad (del latín amicus; amigo, que deriva de amore, amar) es una relación afectiva entre dos o más personas. La amistad es una de las relaciones interpersonales más comunes que la mayoría de las personas tienen en la vida", aunque también aparecen este otro de significado: "¿Que son los amigos?, un amigo es una persona que te comprende, te acompaña, comparte cosas afines, alguien en quien puedes confiar y es una persona que estará a tu lado en las buenas y en las malas, pero ¿realmente todas las personas a las que llamamos amigos o amigas lo son? Tristemente la realidad es un NO". Y yo me pregunto: ¿realmente sabemos lo que significa ser amig@ o la amistad?. Creo que un porcentaje muy pequeño lo sabe. Yo ya estoy perdida y cada vez que pronuncio la palabra mejor amig@ parece que la amistad que tengo con esa persona se rompe o se aleja un poco más. Yo he decidido que a partir de hoy no llamare a nadie como mi mejor amig@, sino que se quedaran con la palabra amigo. Ellos tal vez no sepan a quien puedo aferrarme más y contarle mis mayores secretos, pero con que sepa yo en quien confiar debería bastar. Espero que de hoy en adelante me vaya mejor en la vida y no pierda a ningún amig@, ni mejor amig@. Gracias por escucharme o en este caso leerme. Sin más os dejo hasta la próxima escritura. Agur.

miércoles, 20 de julio de 2011

20 de Julio de 2011

Buenas noches o como decimos por arriba gabon. Hoy quiero contar algo sobre un refrán que se suele oír mucho. "LOS AMIGOS SE CUENTAN CON LOS DEDOS DE LAS MANOS". Yo puedo decir que tengo diez dedos y me sobran. Hoy quiero dedicar este espacio a los amigos que siempre tengo a mi lado, a los amigos a los que se les llaman amigos de verdad. No todos son iguales. Hay amigos a los que tienes más confianza y cuentas muchas cosas buenas o malas. Yo tengo gente en quien puedo confiar, que se que van a estar ahi en cualquier momento a cualquier hora que lo necesite. Con ellos paso momentos inolvidables y fabulosos. Saben arrancarme una sonrisa en cualquier momento y por eso hoy y siempre les doy las GRACIAS. Gracias por acordaros de mi cuando estoy mal o estoy bien. Sois las mejores personas que me habeis pasado en 23 años. Además esas personas ya saben quienes son. Son con las que en fiestas me lo paso dpm, en días especiales que lo disfrutamos a tope y me hacen sentir viva. Adoro jugar con ellos al billar y a veces me hacen jugar a juegos de viejos y otras veces con cartas intentan hacerme llorar (aunque no lo consigan). No hace falta que diga nada de ellos porque saben que son especiales. Aun me queda un concierto de mägo de oz pendiente por ahi jaja. También sacar fotos y dibersión hasta hartanos. Ya no se que más puedo decir. Solo queda deciros que: NUNCA CAMBIEIS QUE OS QUIERO TAL Y COMO SOIS. Gabon guztioi.

martes, 19 de julio de 2011

segunda parte

Ya os he hecho una pequeña presentación de la cual creo este blog. Ahora os contare un poco como soy. Soy una joven como ya os e dicho antes de 23 años recien cumpliditos, soy morena de ojos castaños y una altura asequible. Soy conductora desde hace 2 años. Mis aficciones son quedar con los amigos para disfrutar los fines de semana, la fotografía, la música y alguna que otra cosilla más. Mi música es algo variada como la música flamenca que puede ser: camela, el arrebato,... pero el grupo de música que más me llena es Mägo de oz. La fotografía me gusta también muchisimo pero no me gusta tener que usar el photosoph, ni el photoscape. A mi las fotos cuanto más naturales sean mucho más bonitas son. Adoro el conducir también. No tengo un coche potente ni bonito, tengo un coche con el cual me desplazo a lugares fotográfricos como ya pueden ser san juan de gaztelugatxe, el castillo de butrón, el cabo de matxitxako y hasta el arbola de gernika. Pero la fotografía también la suelo compartir con mis amigos. Son unas personas encantadoras que me sancan una gran sonrisa con lo que he pasado en mis 23 años. La familia es el tesoro más valioso que tengo yo. Sobre todo mi madre y mi hermano que me apoyan en todo momento. Últimaente tengo una gran afición hacia el billar. Me gusta que me piquen en este juego pero lo adoro porque me gusta mucho. Adoro cuando jugamos al billar porque nos hechamos unas risas y luego jugamos a las cartas. Los juegos a los que suelo jugar son al comemierda, al solitario y a la brisca. También me gustan mucho los coches tuneados. Sobre todo los que aparecen en la pelicula fast furius (cualquiera de las 5). Creo que de momento esto es lo que puedo contar sobre mi. Si hay algo que me deje por el camino os ire mencionando en las siguientes entradas. Buenas noches.

19 de Julio de 2011

Hola mi nombre en este blog es Isis (diosa egipcia). Tengo 23 años recien cumplidos hace unos tres días. Soy morena, de una altura asequible y ojos castaños, pero ese no es el motivo en la cual creo este blog, el motivo en que creo este blog es para que la persona a la que perdí recientemente (hace 19 días)y otra persona hace ya 15 años el mes que viene. Con este blog mi intención es que sepan las cosas buenas y malas que me pasan. Lo mal que paso sin ellos y la gente que me apoya a seguir adelante con la ausencía de esas personas. No dire sus nombres. Solo que la gente que me conozca y entre en mi blog sabran quienes son. Espero que con este espacio que tengo pueda sacar mi odio y felicidad al mismo tiempo. Y no solo me desahogare la tristeza que tengo por no tener a esas personas, sino también he creado el blog para desahogarme de otro tipo de personas que me suelen hace la vida un poco imposible y por feliz aunque parezca mentira. Espero que de este modo mi vida sea un poco más feliz aunque me falten esas personas. Gracias por dejarme este pequeño espacio. Buenas noches.